عفو بینالملل با انتشار گزارشی با عنوان «در اتاق انتظار مرگ، مرگ‌های در پی محرومیت از مراقبتهای پزشکی در زندانهای ایران» ابعاد و چگونگی جان‌باختن زندانیان در زندانهای رژیم آخوندی بر اثر محروم کردن زندانیان از خدمات پزشکی را مورد بررسی قرار داده است. در این گزارش آمده است:
مقامات زندانهای ایران با ممانعت عامدانه از دسترسی زندانیان بیمار به مراقبتهای پزشکی حیاتی از جمله ممانعت از اعزام یا تاخیر در انتقال اورژانسی زندانیان به بیمارستان و امتناع از انجام تحقیقات درباره مرگ‌های ناشی از اعمال غیرقانونی، در حال ارتکاب نقض تکان‌دهنده حق حیات هستند. و در مرگ زندانیان نقش داشته یا مسبب اصلی آن هستند. امری که تا به امروز، مقامات از انجام تحقیقات شفاف و مستقل درباره آن سر باز زده‌اند.
در خلاصه گزارش عفو بینالملل هم‌چنین آمده است: این گزارش تحقیقی جزئیات مرگ ۹۲ مرد و چهار زن را در ۱۸ استان و ۳۰ زندان در سراسر ایران از ژانویه ۲۰۱۰ به این سو بررسی می‌کند و مبتنی بر اسناد گردآوری شده از سوی عفو بینالملل از مجموعه‌ای از نمونه‌های گویا، یافته‌های طولانی مدت در مورد ممانعت عامدانه از دسترسی به مراقبتهای پزشکی کافی در زندان های ایران و بررسی مفصل گزارش‌های گروه‌ها و سازمان‌های مستقل حقوق بشری است.
عفو بینالملل در بخش دیگری از گزارش ۱۰۸ صفحه‌ای خود می‌نویسد: ممانعت از اعزام یا تاخیر در انتقال اورژانسی زندانیان دارای شرایط حاد به بیمارستان و همینطور محروم کردن زندانیان از مراقبتهای درمانی لازم در طول دوره‌ی حبس از جمله شیوه های پیشبرد این سیاست بیرحمانه و مرگبار بوده است.
در مورد آن دسته از زندانیانی که به دلایل سیاسی حبس شده‌اند، یافته های بلندمدت عفو بین الملل نشان میدهد که این زندانیان، خانوادههایشان و طیف گسترده‌تری از جامعه‌ی مدنی، ممانعت از دسترسی به مراقبتهای پزشکی کافی را اقدامی ظالمانه و عامدانه میدانند که به قصد درهم شکستن زندانیان و روحیه‌ی مقاومت و پایداری آنها صورت میگیرد.
دیانا الطحاوی، معاون دفتر خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بینالملل گفت: «بی‌اعتنایی وحشتناک به جان انسان‌ها عملا زندانهای رژیم ایران را به اتاق انتظار مرگ برای زندانیان بیمار تبدیل کرده است و موجب شده است که بیماری‌های قابل‌درمان به‌طور اسف‌باری به مرگ ختم شوند.»
