آخوندها و ديگر سركردگان اين رژيم، براي ايجاد اختناق در جامعه و انجام جنايت هايشان، علاوه بر سوءاستفاده از اسلام ، در بسياري مواقع با درست كردن انواع و اقسام ارگانهاي سركوبگر بطور خاص در مورد سركوب زنان تلاش كردند كه به اين اعمالشان لباس قانوني بدهند و از طرف ديگر طوري قوانين را تنظيم كردند كه مزدوران سركوبگر و باندهاي وابسته شان با هيچ مانع قانوني مواجه نشوند و با دست باز به اين جنايتها اشتغال داشته باشند.

مجلس آخوندي رژيم اخيراً لايحه اي را به تصويب رسانده تحت عنوان " حمايت از آمران به معروف و ناهيان از منكر" كه درنتيجه اين مصوبه، به اقداماتي نظير همين اسيدپاشي و هرگونه توهين و اذيت زنان دست باز مي دهد در ماده 2 اين مصوبه آمده: « امر به معروف دعوت و واداشتن ديگران به معروف/ و نهي، بازداشتن از منكر است». حالا تشخيص اينكه معروف شامل چه اقداماتي مي شود و منكر چه ، البته با تعابير آخوندي بسيار روشن است و هركس ميتواند هر جنايتي را انجام بدهد و ان را طوري تفسير كند كه داشته امر به معروف يا نه از منكر مي‌كرده.

همانطور كه خانم مريم رجوي، رئيس جمهور برگزيده مقاومت ايران در مورد اين جنايت هاي تكان دهنده اسيد پاشي به زنان در اصفهان گفتند: سكوت جامعه جهاني در مقابل اين فجايع به بهانه مذاكرات اتمي، در عمل به معناي تشويق رژيم آخوندي براي ادامه اين فجايع در ايران است. رژيمي كه در وحشت از انفجار خشم زنان و جوانان به بهانه مقابله با بدحجابي دست به اقدامات سبعانه مي زند.