به یاد شهدای قهرمان قتل عام مرداد ماه 67*** عقربه ها ،با جدار چرکین شباز خارستان ها می گذشت .در مجال ثانیه هابادبادک های رنگیناز آسمان کوتاه سقف ناباوریبرخاک می غلتیدند .سایهٌ خونین زخم ، در تعقیبو مرگ ،با جامهٌ وقیح فقاهت برتندر سلاخ خانه های شهرپرسه می زد .قاتلان ،در احتکار دقیقه هاسال های وحشت را شماره می کردند .کارزارها در خارستان هاعقل را چندان ربوده بودکه دل ، شمشیری می کردو جهان غریق سنگسار دروغ رانمی دید . سیارهٌ ساعت خاکخود بزرگ ترین شهید بودو انسان ،در آوردگاه لحظه هادرگذر .هماره فرزندان زمینمادر را نفرین می کردند .گلستان را خارزار خسان کردنو به طلبکاری باز آمدناین غفلت شنیع راعقربه ها فریاد می کردند . از جدارهٌ چرکین شب برخیزمتا ساعت ایستاده بر دیوار رابنام صبحسلام کنم .رحمان کریمی