ذرات ناشي از انفجارهاي خورشيدي در برخورد با جو زمين ميتوانست گازهاي گلخانهاي را ايجاد كند, كه موجب گرم شدن سطح زمين و ظهور آب به شكل فعلي باشد
« انفجارهاي خورشيدي بسيار شديد در قرن هاي اخير, هر صد سال يك بار روي داده كه موجب فوران انرژي و تشعشعات بسيار قوي شده است. به نقل از صداي آمريكا آخرين پژوهشهاي آژانس فضايي آمريكا, ناسا, اين فرضيه را مطرح ميكند كه توفانهاي خورشيدي در پيدايش حيات بر روي زمين نقش كليدي داشته است. ناسا ميگويد ۴ ميليارد سال پيش خورشيد سه چهارم نور كنوني خود را داشت, ولي انفجارهاي عظيم در سطح آن, انرژي و تشعشعات بسياري را در فضا منتشر ميكرد. به رغم كم نور بودن خورشيد در آن زمان, اين انفجارهاي خورشيدي ميتوانست نه تنها انرژي لازم براي گرم شدن زمين را توليد كند, بلكه انرژي لازم براي تبديل حيات از يك مولكول ساده به مولكول هاي پيچيده چون "دي.ان.اي" را كه براي ادامه حيات به شكل فعلي ضروري بوده, فراهم كند.دانشمندان ناسا ميگويند در حالي كه ميلياردها سال پيش كه زمين نسبت به امروز فقط ۷۰ درصد انرژي را از خورشيد ميگرفت, انتظار ميرفت كره خاكي ما يك قطعه يخ باشد, اما شواهد زمين شناسي حاكي از آن است كه زمين در آن زمان گرم و حاوي آب به شكل مايع بوده است, كه نشان ميدهد توفانهاي خورشيدي دليل گرم شدن زمين بوده است. انفجارهاي خورشيدي بسيار شديد در قرن هاي اخير هر صد سال يك بار روي داده كه موجب فوران انرژي و تشعشعات بسيار قويميشود, كه بيشتر اين انرژي توسط ميدان مغناطيسي زمين دفعميشود. اما ميليونها سال قبل كه خورشيد جوانتر بود, اين انفجارها شديدتر و مكرر بودند.از آن جا كه ميدان مغناطيسي زمين در آن زمان ضعيف تر بود, ذرات ناشي از اين انفجارهاي خورشيدي در برخورد با جو زمين ميتوانست گازهاي گلخانهاي را ايجاد كند, كه موجب گرم شدن سطح زمين و ظهور آب به شكل فعلي باشد؛ دو عامل كليدي كه براي حيات به شكل امروزه ضروري است».