راما یاد – وزیر پیشین حقوق بشر فرانسه من از اشرف۳ بازگشته‌ام. در اشرف۳ من غیر ممکن را دیدم. کسی که اینجا در برابر شما ایستاده یک زن حیرت‌زده است.

پيام راديويی دكتر محمد مصدق در اولين سالگرد قيام ملي 30تير

هموطنان، یاران مقاومت،صدای همیشه خروشان کانون‌های شورشی و ارتش آزادی‌بخش ملی در سراسر گیتی.

جمعه ۲۱ تیر ۱۳۹۸ (۱۲ ژوئیه ۲۰۱۹) سناتور جوزف لیبرمن – کاندیدای معاون ریاست‌جمهوری آمریکا در سال۲۰۰۰ از شما بسیار متشکرم خانم رجوی، ساکنان اشرف و میهمانان گرامی، خانمها و آقایان. افتخار بسیار بزرگی است که اینجا هستم. من همراه با «هاداسا» همسرم به اینجا آمده ایم. هاداسا فرزند بازماندگان هولوکاست نازیها در اروپا است. او در نمایشگاهی که چند دقیقه پیش دیدیم، طنین هولوکاست را می بیند. او می داند همانطور که من می دانم، وقتی بازماندگان هولوکاست گفتند دیگر هرگز، مفهومش این بود که دیگر هرگز. و مفهومش بطور خاص این بود که دیگر هرگز رژیمی مانند آن، که یک ملت بزرگ را به اسارت درآورده است و در تهران حکومت می کند، دیگر هرگز این رژیم نخواهد توانست با مردم همانطور رفتار کند که با کسانی که ما در این نمایشگاه دیدیم، رفتار شده است. این همان چیزی است که سازمان مجاهدین خلق بخاطرش تلاش می کند. به همین دلیل، همانطور که رودی جولیانی گفت، شما خیلی مهربان هستید که از ما آمریکاییان و سایرین از سراسر جهان تشکر می کنید، از کسانی که از آرمان و هدف شما حمایت کرده اند اما صادقانه بگویم، شما به ما این فرصت را دادید که نسبت به اصول ملی خودمان و اصول جهانی وفادار باشیم. در بیانیه استقلال ‌آمریکا، حدود ۲۵۰ سال پیش، چه نوشتند؟ اینکه ما این واقعیت را بدیهی می دانیم که خدا همة افراد را بطور مساوی خلق کرده و اینکه خدا حق زندگی، آزادی و خوشبختی را ارزانی او داشته است. خدا این حقوق را فقط به آمریکاییان نداده بلکه به هر کودکی که بدنیا می آید و به هر جوانی که جانش را بخاطر سبعیت رژیم ایران از دست داده ارزانی کرده است. بنابراین، شما در سازمان مجاهدین و شورای ملی مقاومت به ما این فرصت را داده اید که نسبت به اصول و پرنسیپهای ملی خودمان وفادار باشیم. از یک لحاظ، اگر شما لحظه ای با من بیایید، احساس می کنم که روح دوست عزیزم و مدافع بزرگ شما، سناتور جان مک کین را نمایندگی می کنم. جان به این هدف اعتقاد داشت و با تمام قلبش برای آن جنگید. در ابتدا کسانی بودند که به او می گفتند از آن فاصله بگیر، تو این گروه را نمی شناسی. جان مدتی را صرف کرد تا بیاموزد و تبدیل شد به مدافع سرسخت آزادی مردم ایران و رهبری سازمان مجاهدین، مانند هر کسی در هر جای جهان. جان در آوریل ۲۰۱۷ به اینجا و به اشرف ۳ آمد. وقتی برگشت به من گفت، جوزف، یک اشرف جدید در شرف تکوین است. من هنوز نمی‌توانم بخش عمده آن را ببینم و اینکه آن در یک محل زیبا در آلبانی قرار دارد و می گفت من این افراد را می شناسم و آنجا تبدیل به یک چیز فوق العاده خواهد شد و همینطور هم شد. خیلی وقتها ما بخاطر اهدافی می جنگیم که هرگز نمی دانیم چیزی بدست می آوریم یا نه. کار کردن در کنار شما برای همه ما مفاهیم زیادی داشته است، اینکه ساکنان کمپ اشرف و لیبرتی نهایتا از چنگال رژیم ایران رها شدند اما آمدن ما به اینجا و امروز برای دیدن این جامعه با شکوهی است که شما ساخته اید و اعجاب آور است و به ما درسهایی را می آموزد. یکی از این درسها این است که ساکنان لیبرتی و اشرف، قطع نظر از اینکه چه شقاوتهایی در حق آنها از سوی رژیم ایران شده، هرگز تسلیم نشدند. یک نقل قولی از چرچیل را به یاد می آورم که می گوید هرگز هرگز هرگز تسلیم نشو. و درس دیگری که دارد این است که سازمان مجاهدین خلق هرگز شما را بحال خود رها نکرد، تحت رهبری خانم مریم رجوی. داستان شما داستان آن چیزی است که سازمان مجاهدین بخاطرش تلاش می کند یعنی جنگیدن برای آزادی. بنابراین، گام برداشتن در این راهروها، هشدار دهنده و غمگینانه است ولی در نهایت این نمایشگاه الهام بخش است و تمام داستان اشرفی ها الهام بخش است. ما با هم با حمایت و رهبری که خانم رجوی و سازمان مجاهدین فراهم کرده اند و خواهند کرد،یک ایران آزاد و مستقل را محقق خواهیم کرد. با قدرت این جنبش، با کسانی که در اینجا هستند و مردمی که امروز در سراسر ایران هستند و در انتظار لحظه ای می باشند که قیام کنند و با حمایت مردم سراسر جهان که امروز در اینجا نمایندگی می شوند، روزی در اشرف ۴ گرد هم خواهیم آمد و آنجا در تهران- ایران خواهد بود و مهمانی بزرگی برپا خواهیم کرد. خدا شما را حفظ کند و متشکرم. میشل آلیو ماری - وزیر خارجه و وزیر ارشد در دولت فرانسه (۲۰۱۱) خانم رئیس‌جمهور، مریم عزیز، مایه مباهات من است که بار دیگر شما را می بینم فکر می‌کنم همه ما در اینجا، قدرت و مایه‌گذاری شما، قاطعیتتان و همزمان آرامشتان را می ستاییم. شما خود را وقف آرمان و اصولی کرده‌اید که علیرغم دشواریهای موجود، با قاطعیت کامل از آن دفاع می‌کنید. و ما در این اصول با شما مشترکیم، چرا که آزادی، بردباری، جدایی دین از دولت و احترام به مذهب در زندگی خصوصی، آرمان شماست و آنرا در برنامه خود قید کرده‌اید و این چیزی است که ما آرزوی آنرا برای ایرانیان داریم. برای همه کارهایی که می‌کنید از شما ممنونم. باید بگویم که بسیار تحت تاثیر قرار گرفته‌ام. عجب کنتراستی. از یک طرف تصاویر حزین و دردناکی که چند لحظه پیش دیدیم که ما را آشنا کرد با این زنان و مردانی که جان خود را فدای اصول و آرمانهای خودشان کردند و از طرف دیگر، این محل شگفت‌انگیز که از هیچ یا تقریبا هیچ در زمانی بسیار کوتاه ساخته شده و نشانگر توانمندیهای شماست. و من آگاهم به اینکه شما چه چیزهایی را می‌خواهید برای ایرانیان به ارمغان بیاورید. این واقعا شگفت‌انگیز است. من کشوری را نمی‌شناسم که دارای یک دستگاه اداری ریزبافت مثل فرانسه باشد و یا اینقدر دینامیسم داشته باشد که بتواند چنین کاری را در چنین مدت کوتاهی محقق کند. این کنتراست تمام مبارزه شما را به نمایش می‌گذارد. این مبارزه در مواجهه با بدترین شداید، کشتارها و شکنجه‌ها، الگوهایی می‌سازد، الگوهای امید، الگوهایی برای آینده‌ای که برای هر فردی ارائه می‌دهید. فکر می‌کنم این همان چیزی است که ما را برمی‌انگیزد و بسیار تاثیرگذار است در این دیداری که از اشرف ۳ داریم. بطور خلاصه به شما می‌گویم که من به عنوان یک فرانسوی این امتیاز را دارم که در کشوری زندگی کنم که در آن می‌توانم آزادانه صحبت کنم، می‌توانم اعتقاداتم را به زبان بیاورم و آزادانه تردد کرده و با هر کسی می‌خواهم دیدار کنم بدون نگرانی از دستگیری. من می‌دانم که اگر امروز این آزادیها را دارم، به این خاطر است که دیگرانی بودند که حدود ۶۰ سال پیش زندگی خود را فدا کردند. آنها جزو جنبش مقاومت علیه نازیها بودند و نازیها هم کشتار و شکنجه را پیشه کرده بودند. پدر و مادر من نیز جزو این جنبش مقاومت بودند. شاید به همین دلیل اینقدر به آنچه دیده‌ام و آنچه شما انجام می‌دهید حساس هستم. فکر می‌کنم آنهایی که کشته می‌شوند، آنهایی که در گذشته در اروپا کشته شدند، آنهایی که امروز در ایران کشته می‌شوند، آنهایی که از آزادیهایشان محروم می‌شوند یا آنهایی که شکنجه می‌شوند، التزاماتی را برای ما به همراه می‌آورند. آنها ما را وادار می‌کنند که سربلند و بدهکار باشیم؛ سربلندی به خاطر آزادی‌ای که داریم و بدهکار کاری که صورت گرفته. آنها ما را همچنین وادار به حمایت از آنهایی می‌کنند که امروز زیر یوغ دیکتاتوری زندگی می‌کنند و این بطور خاص شامل ایران می‌شود.   بنا بر این خانم رجوی ما به اینجا آمده‌ایم تا به شما بگوییم که تنها نیستید. البته هر خلقی باید خودش آزادی خودش را به دست بیاورد. این کار هرگز از خارج صورت نخواهد گرفت. ولی وظیفه ما در خارج تشویق آنهاست و فراهم کردن کمکهای مورد نیازشان تا بالاخره روزی ایرانیان بار دیگر به دموکراسی، آزادی و آینده‌ای بهتر دست یابند. استاندار ايوبونه – رئيس پيشين سازمان ضد جاسوسي فرانسه (د اس ت) به عنوان نتیجه‌گیری از داستان وحشت واقعی که با شهادتهایی که شنیدیم برایمان ترسیم شد، من می‌توانم بگویم که این شهادتها اینقدر تاثیرگذار هستند که مرا مسحور خود کردند. تا آنجا که به من برمی‌گردد، می‌خواهم دو احساسم را برایتان بازگو کنم. اولین احساس این است که من در اشرف هستم، بدون هیچ پسوندی، نه اشرف۳ بلکه اشرف. در سال ۱۹۹۳ به دعوت مسعود رجوی من این فرصت را یافتم که با اشرف آشنا شوم. در آن سال من در اشرف با مجاهدین و ارتش آزادیبخش ملی ایران آشنا شدم و دیدم که آماده به جنگ است، با یگانهای زرهی، پرسنل تانکهایی که تماما متشکل از زنان بود. آنها کاملا آماده عملیات بودند و تجهیزاتشان از ارتش ایران به غنیمت گرفته شده بود. در آنجا من با مسعود رجوی گفت و گو کردم و به این توافق رسیدیم که برای خلاصی از شر آخوندها نیاز است به حضور گسترده مردمی و همچنین یک نیروی نظامی. چون در جهانی که با آن آشنا هستیم، به سختی می‌شود از شر یک دیکتاتوری خلاص شد، بدون تکیه بر یک نیروی نظامی. این دومین نتیجه‌گیری است که می‌خواهم امروز روی آن انگشت بگذارم. امروز بعد از همه مصیبتهایی که بر مقاومت ایران نازل شدند، مقاومت ایران با شایستگی تمام از آنها عبور کرد؛ مصیبتهایی که ازجمله به دلیل بزدلی، کمبودهای ما و فراموشکاریهای ما رخ دادند. به رغم این حملات شدیدی که فراموش نکنیم که منجر به متهم کردن و گذاشتن سازمان مجاهدین خلق ایران در لیست سازمانهای تروریستی شد. لیستی که با مبارزات حقوقی و قانونی دشواری با آن مقابله شد، مقاومت موفق به پشت سر گذاشتن این دوره بسیار دشوار شد. الآن باید نیرویی را تشکیل داد که توان سرنگونی این حکومت را داشته باشد. به این خاطر، مقاومت ایران باید سیاست و اقداماتی را اتخاذ کند و به خوبی آنها را پیش ببرد. تا آنجا که به من بر می‌گردد به شدت تحت تاثیر نفوذ یا بهتر است بگویم لنگرانداختن مقاومت در داخل دستگاه حکومتی قرار گرفته‌ام و همچنین کیفیت اطلاعاتی که بدست می‌آورد و در این رابطه می‌دانم چه می‌گویم چون در بخشی از زندگی‌ام شغلم همین بوده، و می دانم موثر بودن دستگاه اطلاعاتی سازمان مجاهدین خلق ایران یعنی چه . آیا ما باید فقط تماشاگر زیر علامت سوال بردن حکومت ایران باشیم؟ یا قدرت و بخصوص حق و به ویژه التزام داریم به کمک به آن برویم؟ من بر این باورم. و فکر می‌کنم که فراخوانهایی که الآن شنیدیم برای به رسمیت شناختن سازمان مجاهدین خلق ایران به عنوان نماینده مردم ایران در صحنه بین‌المللی، تنها راهی است که پیش پای ماست و این به هر حال راهی است که در آن ما می‌توانیم به آنها کمک کنیم و در این راه می‌توانیم همراه آنها پیشرفت کنیم. آزادی مسیری است طولانی. ما در حال گرامیداشت برخی از سرفصلهای آن هستیم مثل سالگرد اعلام استقلال آمریکا مثل 14 ژوئیه سالگرد تسخیر زندان باستیل و هشت روز پس از آن جشن ملی بلژیک. ما می‌دانیم از چه سخن می‌گوییم. ما می‌دانیم که در اروپا این آزادی را به مرور بدست آوردیم: ابتدا استانهای متحد هلند، سپس انگلستان که اولین دموکراسی پارلمانی تاریخ جهان به شمار می‌رود و بعد هم آمریکا و فرانسه. امیدوارم که بتوانیم نیرو و اقداماتی را از سر گیریم که منجر به تدوین بیانیة صلح توسط کنواسیون فرانسه در سال ۱۷۹۳ شد. آن یک لحظه شگفت‌انگیز و بسیار شورانگیز تاریخ بود که در آن انقلاب فرانسه با بیانیه صلح کل جهان را مخاطب قرار داد. البته این بیانیه سالیان دراز بی‌حاصل ماند. اما ما می‌توانیم همراه با دوستان ایرانیمان بار دیگر با این بیانیة صلح، جهان را مخاطب قرار بدهیم، ازجمله با افشاگری در مورد فعالیتهای اتمی رژیم ایران از حسن توجه شما ممنونم و باز هم منتهای تحسین خودم را به شما ابراز می کنم . اروه سولیناک - نماينده مجلس ملي فرانسه می‌خواهم قبل از هر چیز واکنش خودم را ابراز کنم؛ واکنشی که مملو از احساسات است. این اولین بار است که فرصت اینرا یافتم که به اینجا بیایم. تحت تاثیر قرار گرفتم از شنیدن شهادتهای بسیار و تکاندهنده زنان و مردانی که در معرض خشونتهای این حکومت قرار گرفته اند. همچنین بسیار تحت تاثیر قرار گرفتم از مشاهده اینکه حمایت از استقرار آزادی در ایران، هر روز بیشتر واضح می‌شوند. هزاران ایرانی در تبعید دست به تظاهرات زدند و مشخصا اشاره ام به آنهایی است که در بروکسل تظاهرات کردند. همچنین بسیاری از مردان و زنان غیر ایرانی نیز به پاخاسته اند تا حکومت جنایتکار آخوندها را افشا کنند و در بین آنها پارلمانترهای فرانسوی را می‌یابیم، سناتورها و نمایندگان مجلس، و همچنین نمایندگان سابق مجلس که فعالیتهایشان را در این زمینه ادامه می‌دهند. من بر این عقیده‌ام که همه این صداها ازجمله صداهایی که در اشرف ۳ به گوش می‌رسد، باید حتما به اطلاع مردم ایران برسد. الآن صداهایی شنیدیم که از ایران و مخفیانه ابراز وجود کردند، با قبول خطرات بسیار جدی. فکر می‌کنم مهمترین چیز این است که در برگشت، صدای ما هم برسد به زنان و مردانی که در داخل ایران مشغول سازمان دادن مبارزه برای استقرار آزادی هستند. معتقدم که با دمیدن در امید و با نشان دادن همبستگی حول مریم رجوی، ‌ما می‌توانیم کمک کنیم که زنان و مردانی که با جانفشانی در حال مبارزه برای آزادی هستند نیروی لازم را برای به نتیجه رساندن فعالیتهایشان بیابند. چون هیچ حکومتی بدون حمایت مردمش نمی‌تواند سر پا بماند. در چشم جهانیان مقاومت ایران یک الگوست و می‌خواهم از این الگو قدردانی کنم. این الگو دست از مبارزه بر نمی‌دارد تا روزی که آزادی و دموکراسی در ایران مستقر شود. در پایان، می‌خواهم به‌شما بگویم که من فارسی صحبت نمی‌کنم و از این بابت عذر می‌خواهم. ولی امروز این‌را فهمیدم که شما می‌توانید آن‌را به‌شکل بسیار نمادین به‌خاطر بسپارید: حاضر، حاضر، حاضر. ممنونم. خواهر مجاهد مژگان پارسايي فرمانده اشرف اول خانم رجوی عزيز خانم‌ها، آقایان با سلام و خوشامد به همه ميهمانان گرامي و دوستان عزيزي كه از نقاط مختلف جهان امروز در اشرف 3 هستيد. من آمده‌ام از شما براي بازديد از نمایشگاه ۱۲۰سال مبارزه مردم ایران برای آزادی دعوت كنم. اين اندكي از یک حقیقت بسا بزرگ‌تر است. نگاهي است به درد و رنج ملت ايران و بهايي كه براي آزادي پرداخته‌اند. اكثر شما در دو دهه آخر اين تاريخ حضور داشته‌ايد و آن‌چه را واقع شده مي‌دانيد. بهتر است بگويم شما بخشی از این کارزار در کنار ما و ملت ایران بوده‌ايد. من و همه خواهران و برادرانم شاهد تلاشهاي روزانه شما در كنار خانم رجوی در ۱۴سال پايداري در اشرف و ليبرتي بودیم و دیدیم که چگونه در همه‌جا در غم‌ها و شاديها، در اشك‌ها و لبخندها، با ما همراه بوديد. - در محاصره، در قتل عام، در شكنجه رواني با ۳۲۰بلندگو به‌مدت دو سال - در ژوئيه۲۰۰۹ که مالکی برای کشتار ما به اشرف حمله کرد، با تیغ و تبر و گلوله و آن‌گاه که نیروهایش ما را زیر هاموی می‌انداختند - در آوريل۲۰۱۱ كه زرهي‌ها و تيربارها براي نابود کردن ما آمدند. - بعد وقتي گروگانهاي ما آزاد شدند، وقتي مجاهدين و ارتش آزاديبخش از ليست خارج شدند، به‌یمن تلاش‌های خودتان. و سپس همه ما با سلامت و امنيت به آلباني آمديم. اين داستان زنان و مردان شرافتمند از سراسر جهان است كه يك آرمان آنها را به‌هم پيوند مي‌دهد: انسانيت و آزادي. آرمانی كه در سخنان زيباي امروز شما هم موج مي‌زند. فاشيسم ديني حاكم بر ايران با لئيمانه‌ترين زبان شما را هدف قرار داد. هم‌چنين آنهايي كه در مماشات با رژيم آخوندها و بقاي آن منفعت داشتند. اما شما به ایستادگی خود ادامه دادید. گذشت زمان نشان داد كه شما در طرف درست تاريخ ايستاديد. تاريخ در آينده اين‌را بيشتر مورد قدردانی قرار خواهد داد. من مي‌خواهم ۳خاطره برايتان بگويم كه همگی جزيي از همين تاريخچه و نمايشگاه است: اولين خاطره كه تلخ و دردناك است، بمباران شديد مجاهدين و همه قرارگاهها و مراكز آنها در مارس و آوريل ۲۰۰۳ است که به‌درخواست آخوندها صورت گرفت و با نام‌گذاري تروريستي مجاهدين توجيه مي‌شد. بيش از ۵۰نفر كشته و تعداد خيلي بيشتري مجروح شدند. اين در شرايطي بود كه ارتش آزاديبخش ۱۹.۷۶۱ قطعه سلاح آماده شليك داشت. شامل ۸۲۰تانك و خودروي زرهي و ۵۱۰ قبضه توپخانه و نزديك به ۲۰هزار تن انواع مهمات. اما در كمال تعجب، فرمانده ارتش آزاديبخش، مسعود رجوی، فرمان داد كه نبايد به‌طرف نيروهاي آمريكايي شليك شود. حتي يك گلوله هم از طرف ما شليك نشد. حرف آقای رجوی اين بود كه دشمن ما فقط رژيم آخوندهاست، نه آمريكا. فرمان بعدي آقای مسعود رجوي كه اجراي آن در آن زمان براي رزمندگان آزادی خيلي سخت بود، دادن داوطلبانه همه سلاحها بود. همه سلاحها و مهمات به‌ نيروهاي آمريكايي تحویل داده شد كه سنتكام آن‌را در اطلاعيه‌اش با قدرداني از ما اعلام كرد. سالها گذشت تا ما فهميديم رهبري مقاومت، تاريخ جنبش ما را به‌درستی نوشته است. تلاشهاي بعدي شما، از جمله حضور امروزتان در اينجا، همين را نشان مي‌دهد. دومين خاطره‌یی که برایتان می‌گویم درباره ا از ژنرال اوديرنو است. در مي۲۰۰۳ او براي گفتگو با مجاهدين به‌اشرف آمد که دو روز به‌طول انجامید. او در شروع فكر مي‌كرد که با يك نيروي تروريستي روبرو مي‌شود. ا اما از ديدن زنان فرمانده تعجب كرد. بعد ما وضعيت ايران را براي او توضيح داديم و اين‌كه آخوندها چه مي‌كنند و ما چه اهدافي داريم. در پايان روز دوم، ژنرال اوديرنو به خبرگزاري فرانسه گفت: - «مجاهدین به مبارزه‌شان براي دموكراسي در ايران متعهد هستند و همکاری آنها با ایالات متحده باید منجر به بازبینی نامگذاری «تروریستی» آنها بشود». در پاسخ به این سئوال که آنها (مجاهدین) چه نقشی می‌توانند در آینده عراق ایفا کنند، اودیرنو فقط گفت که آنها هدف‌هاي مشابه ایالات متحده را براي ايجاد دموكراسي و جنگ با ظلم و ستم دارند و خيلي تشريك مساعي كردند. سومین خاطره شوق‌انگيز من و همه ما در ليبرتي، روزهايي بود كه يكايك شما را در گردهمايي‌هاي بزرگ مقاومت مي‌ديديم. شهردار جولياني كه در يكی از سخنرانی‌هایش در این گردهمايي‌ها گفت که آن‌چه در تونس و مصر و ليبي و سوريه رخ داده، به‌نسبت آن‌چه ا آخوندها در ايران در اين ۴دهه انجام داده‌اند، هيچ نيست. راه حل مماشات نيست. ما بايد خواهان تغيير رژيم در ايران باشيم. شهردار جولياني و همه شما درست مي‌گفتيد و امروز دنيا به‌همين نتيجه مي‌رسد. امروز ما بعد از همه درد و رنج‌ها، بیش از هر زمانی با خواهر مريم به یک ایران آزاد همراه با خانم رجوی نزديك هستيم. مهاتما گاندی روزی گفت، به‌یاد داشته باشید در تمام طول تاریخ هر چند مستبدان در ابتدا شكست‌ناپذير به‌نظر مي‌رسند، «اما در پایان آنها همیشه سقوط می‌کنند، همیشه». ما این هدف را با پایداری‌مان و با حمايتهاي شما آنرا محقق می‌کنیم. از همه شما تشکر می‌کنم.

وزارت خزانه‌داری تعداد دیگری از شبکه غنی‌سازی هسته‌ای رژیم آخوندی و نیز شماري از سركردگان شبه نظاميان تروريست حکومت اخوندی در عراق را تحریم کرد:

27تيرماه, سالگرد زهر خوردن خميني و قبول آتش بس در جنگ ضد ميهني است كه به مدت 8سال ادامه داشت .جنگي كه تنها در طرف ايران 1 ميليون كشته و 2 ميليون معلول و مجروح و4 ميليون آواره و بيش از هزارميليارد دلار خسارت بر جاي گذاشت.

«وقتی تاریخ نوشته شود شما به‌عنوان رزمندگان آزادی شناخته خواهید شد که مردم ایران را از سرکوب نجات دادید با خونتان و با اشکهایتان. بسیاری از عزیزان شما توسط رژیم کشته شدند. شما رزمندگان آزادی خواهید بود. کسانی که برای همیشه در تاریخ ایران اسمتان به ثبت خواهد رسید. خدا شما را حفظ کند.

«از دریای خزر تا تهران هر کجایی که مردان و زنان بلند می‌شوند می‌گویند من یک اشرفی هستم. من هیچگاه تسلیم نمی‌شوم، عقب‌نشینی نمی کنم و من یک ایرانی هستم و همواره ایستاده‌ام.