« تنها چند روز مانده به آغاز رقابتهاي المپيك سوچي، يك شبكه تلويزيوني آلماني از وجود ماده نيروزاي جديدي خبر داده است كه با هيچ آزمايش دوپينگي قابل تشخيص نيست. به گفته اين شبكه تلويزيوني، خبرنگاران اين شبكه به مسكو سفر كرده و در پوشش خريدار، اين ماده را كه‌ام جي اف نام دارد از يكي از دانشمندان آكادمي علوم روسيه خريداري كردند.

با استفاده از يك عينك نسل جديد، نابينايان مبتلا به «انحطاط شبكيه» مي‌توانند از دنياي تاريك نابينايي بيرون بيايند. اين عينك كه توسط تيم اقدامات ابتكاري دانشكده پلي‌تكنيك شهر لوزان سوئيس ساخته شده، به نابينايان امكان مي‌دهد اشكال را به‌صورت سياه و سفيد تشخيص دهند.يك بيمار نابينا بعد از عمل جراحي و استفاده از عينك مي‌گويد: «حجم و بعد را احساس مي‌كنم. بله درست است، مي‌بينيم. احساس من اين بود كه چيزي در آن‌جا است، مثل اين بود كه تشخيص مي‌دهم». اين روش، مبتي بر پيوند يك پروتز به شبكيه است و توسط مدير اين برنامه ابتكاري اختراع شده است.گرگوار كوسونده درباره اين سيستم درماني مبتني بر فناوري اينطور مي‌گويد:«سيستم به اين روش كار مي‌كند كه بيمار عينك را به چشم مي‌زند. عينك دوربين فيلمبرداري دارد و از محيط روبه‌روي فرد فيلم مي‌گيرد، اين اطلاعات را به يك ميني كامپيوتر يا همان پروتز پيوندي مي‌فرستد. اين قطعه در اصل، نوعي بازسازي شبكيه است و به فرد نابينا امكان يك بينايي ابتدايي را مي‌دهد». در كلينيك چشم پزشكي شهر لوزان پروفسور ولفنزبرگر، پزشكي كه اين روش را ابداع كرده، درباره نحوه پيوند پروتز به چشم فرد نابينا مي‌گويد:«اين‌جا در حين عمل جراحي، بازشدگي در ديواره چشم را مي‌بينيم، پروتز يا قطعه پيوندي از طريق اين قسمت بازشدگي در ديواره چشم قرار داده مي‌شود. عمل جراحي براي پيوند در چشم، روش بسيار متداولي است كه روزانه انجام مي‌شود. تنها تفاوت روش ما در اين است كه براي قرار دادن تراشه در چشم نياز به كار دقيق‌تر و پيچيده‌تري داريم. به اين معني كه بايد از تكنولوژي پيشرفته استفاده كنيم. جراحي بتنهايي براي درمان اينگونه بيماران كافي نيست». در هفته‌هاي بعد از عمل، تيم تحقيقاتي دانشكده پلي‌تكنيك از بيماران جراحي شده مراقبت مي‌كند.به آنها كمك مي‌كنند تا ابزار تازه و محيط خود را كشف كنند.فاطيما، يكي از اين مددكاران، درباره تجربه كمك به بيماران در روزهاي پس از جراحي توضيح مي‌دهد: «با در نظر گرفتن نيازهاي خاص و شرايط هر بيمار، راه رفتن را شروع مي‌كنيم. با شروع راه رفتن جالب است كه چطور بتدريج محيط اطرافشان را رديابي كرده و مي‌شناسند و با آن انطباق پيدا مي‌كنند. تجربه‌اي كه هرگز نداشته‌اند». از هشت سال پيش، هشتاد فرد نابينا در سراسر دنيا تحت عمل جراحي پيوند اين تراشه به شبكيه چشم قرار گرفه‌اند. هزينه جراحي و به‌ويژه قيمت نود هزار يورويي اين پروتز هنوز از مشكلات اصلي است. در چهار كشور اروپايي و آمريكا شركتهاي بيمه خدمات درماني هزينه پروتز را تقبل كرده‌اند. با اين حال تكنولوژي در حال برداشتن قدمهايي در جهت اقتصادي‌تر كردن هزينه اين پروتز است. بيماران مبتلا به انحطاط شبكيه در سراسر دنيا مي‌توانند اميدوار باشند. مطمئناً ميزان دقت و پيشرفت فني اين قطعه و اميد به بازگرداندن بينايي به نابينايان، در آينده بيشتر خواهد شد.