با دستگیری اسدالله اسدی، دیپلمات-تروریست رژیم و پرده برداری از شبکه جاسوسی وزارت اطلاعات در پروسه تحقیقات قضایی پیرامون آن در دادگاه آنتورپ بلژیک، بار دیگر موضوع تروریزم دولتی دیکتاتوری مذهبی حاکم برایران در کانون توجهات محافل سیاسی جهان قرار گرفت

تاریخ انسان همواره شاهد نبردی مستمر بین نیروهای حق و باطل در اشکال و صور متفاوت آن بوده؛ نبردی نامتقارن و نابرابر، در یک سوی این نبرد استثمارگران، دشمنان آزادی و زورمندان حاکم قرار داشته اند و در طرف دیگر مصلحین و انقلابیونی که تن به ذلت و ستم نداده و همواره بر آن شوریده اند.

مخدوش کردن چهره اپوزیسیون و راه اندازی جنگ روانی بر علیه نیروهای مقاومت بطور عام، بعنوان بخش جدایی ناپذیر سرکوبگری رژیم های توتالیتر و فاشیستی، یک امر رایج و شناخته شده ای است.

از بعد از قیام ۹۶، موضوع آلترناتیو رژیم آخوندی بیش از هر زمانی بر سر زبان ها افتاده، اتفاقا بیشتر از همه هم، از سوی محافلی که عناصر تشکیل دهنده آنها بعضا تا آن تاریخ حتی حضور محسوسی در عرصه سیاسی نداشتند! جنب و جوش این محافل البته قبل از هرچیز مؤید سرفصل جدیدی در روند برگشت ناپذیر تحولات سیاسی جامعه بسوی تعیین تکلیف نهایی رژیم بوده و البته بسیار هم قابل انتظار! چرا که اساسا تخصص اصلی مروجین اینگونه آلترناتیوهای موسمی همین تشخیص دقیق جهت باد تحولات سیاسی است!