مجموعه بحران‌های لاعلاج برای دیکتاتوری خامنه‌ای و شکست‌های سنگین دولت آخوند روحانی در زمینه‌های اجتماعی، اقتصادی، مالی، منطقه‌ای، بین‌المللی و بویژه برجام که قرار بود تا حکومت به‌ یاری آن، “بار سنگینی» را از دوش خود بردارد، اکنون حاکمیت را در مقابل این سؤال پایه‌ای قرار داده که “آیا پروژه‌ای بنام «روحانی » به پایان خود رسیده است؟

تنها دو روز مانده به برگزاری کنفرانس بین المللی ورشو با دستور کار «مبارزه با مطامع رژیم آخوندی و خطرات ناشی از آن»، اکنون دیکتاتوری خامنه ای با گسیل مهره های درشت خود به صحنه، آخرین برگ خود علیه کشورهای شرکت کننده را به نمایش می گذارد. بنابرداده های بین المللی قریب ۷۹ کشور، سازمان مدافع حقوق انسانی، ضد تروریسم و ضد بنیادگرایی قرار است تا در اجلاس ۲۴ تا ۲۵ بهمن در ورشو گرد هم آمده و بدین سان سازوکار ویژه ای را علیه سیاست های مخرب آخوندی در منطقه و کشورهای مسلمان، پایه گذاری نمایند.عطف به این داده ها، قرار است تا «شش کمیته برای کنترل رفتار ایران در خاورمیانه» تشکیل گردند، که در زمینه های»امنیت سایبری، موشک های بالستیک، تروریسم، تامین امنیت انرژی، حقوق بشر و امنیت کشتی رانی» فعالیت های تخصصی و کارشناسانه خواهند نمود.صرفنطر از اینکه این اجلاس به چه اهدافی دست یابد، باید به نفس اجرای این نخستین قدم علیه مطامع آخوندی که خود را در تمامی زمینه های فوق به نمایش گذاشت است، بسیار خوش بین بود، زیرا این نخستین بار پس از به قدرت رسیدن دیکتاتوری مذهبی حاکم بر میهن امان می باشد که یک اجماع بین المللی علیه این سیاست های مخرب در منطقه تا شاخ آفریقا و حتی اروپای مرکزی صورت می گیرد.به موازات این واقعیت نیز باید به دلشوره شدید خامنه ای از شکل گیری هرگونه اجماع بین المللی علیه دیکتاتوری خود اشاره نمود. ولی فقیه زهر خورده که اکنون در چنبره بحران های داخلی، منطقه ای و بین المللی در تله افتاده است، نخست تلاش زیادی بخرج داد تا بطریق ممکن، از برگزاری این اجلاس جلوگیری بعمل آورد. یاتسِک چاپوتوویچ، وزیر خارجه لهستان، روز دوشنبه ۱۵ بهمن، اعلام کرده بود که رژیم آخوندی «با کشورهای مختلفی تماس گرفته و آنها را به شرکت نکردن در نشست ورشو، ترغیب کرده است».هچنین دعوت سراسیمه از معاون وزیر خارجه لهستان، میزبان این کنفرانس، به تهران و طرح «امتیازات نفتی و تجاری» به طرف مقابل، دومین قدم خامنه ای برای «کند نمودن» اهداف اجلاس ورشو بود.ولی فقیه بخوبی می داند که تیک تیک ساعت برای وی و رژیم اش بصدا درآمده است.بروز خیزش های مردمی با کاتالیزاتوری بنام «کانون های شورشی» نیاز وی برای هرگونه «بای دادن» در زمینه خارجی را دوچندان می کند، اما بدلیل چرخش بزرگی که اکنون نه تنها در ایران و جامعه، بلکه در سطح منطقه و جهان علیه رژیم صورت گرفته و شکست سنگین سیاست مماشات پس از چهار دهه استمالت از این دیکتاتوری خون ریز، اکنون هرگونه میدان مانور را برای خامنه ای زهر خورده بسته و یا آن را با عدم اقبال روبرو کرده است.آینه این بن بست در زمینه بین الملل را بخوبی می توان در راه افتادن سیل تحریم ها و یا همین اجماع بین المللی با اهداف سیاسی مشخص، بخوبی رویت نمود.وضعیت برای رژیم در سراشیب سرنگونی بحدی است که «عمود خیمه نظام» طی روزهای گذشته دو پیام برای طرف های شرکت کننده صادر کرده است.نخست از سوی جواد ظریف، ماله کش سیاست خارجی رژیم با این جملات که «نشست ورشو محکوم به شکست است» و دیگری از طریق، کمال خرازی، رئیس سیاست های راهبردی روابط خارجی در بیت ولی فقیه با این جمله که «شرکت کنندگان در نشست ورشو از دید ایران پنهان نمی مانند» (خبرگزاری نیروی تروریتی قدس، تسنیم ۲۱ بهمن ۱۳۹۷)پیشتر نیز بکرات رسانه های حکومتی درگزارشات مختلفی کشور میزبان را به «صدور تروریسم» تهدید کرده بودند. برای نمونه بهرام قاسمی سخنگوی وزارت خارجه رژیم (سایت حکومتی اقتصاد نیوز ۲۲ دی ۱۳۹۷)، پس از احضار سفیر لهستان، در یک کنفرانس خبری از جمله تهدید کرده بود:«قطعا واکنش ایران به اقدام لهستان در میزبانی از منافقین بسیار جدی و بدون هرگونه مماشات خواهد بود».ترجمان این جملات نیز در فرهنگ آخوندی، همان «تروریسم ناب ولایی» نه تنها علیه کشور میزبان، بلکه علیه شرکت کنندگان می باشد.بدین سان ملاحظه می شود که دیکتاتوری ولی فقیه چگونه در منتهای ضعف و زبونی، دست به عربده و گردن کشی علیه جامعه بین المللی زده و تلاش دارد تا با اعمال سیاست «شانتاژ»، و یا با صدور«بمب و موشک و ترور» از هرگونه اجماع بین المللی علیه خود، جلوگیری بعمل آورد.تجربه به ما ایرانیان نشان داده است که قاطعیت و زبان قدرت، همواره مناسب ترین «پاسخ» برای عقب نشاندن دیکتاتوری مذهبی ملایان و بانکدار تروریسم در جهان می باشد. برای نمونه «اخراج قاطعانة فاشیسم دینی حاکم بر ایران و نیروهای آن از سوریه، عراق، یمن، لبنان و افغانستان» و یا «به رسمیت شناختن حق مقاومت مردم ایران برای سرنگونی فاشیسم دینی و دستیابی به آزادی» به یقین می توانند بخشی از این سیاست های جدید باشند.

درحالیک دیکتاتوری خامنه‌ای بی‌صبرانه برای اعلام «ساز و کار ویژه مالی» از سوی اتحادیه اروپا ساعت شماری می‌کرد و در حالیکه دولت آخوند روحانی در تمامی تبلیغات حکومتی همواره بر در این شیپور که طرح ویژه اصلا و ابدا سیاست «نفت در مقابل غذا نیست» می‌دمید، اما اعلام مواضع سه کشور اروپایی به نیابت از اتحادیه اروپا ، به مانند آب سردی بر تمامی دلخوشی ها و تبلیغات رژیم آخوندی بود.

به یقین تازه ترین سخنان وزیر امور خارجه فرانسه مبنی بر وجود مذاکرات فشرده با دیکتاتوری ولی فقیه بر سر برنامه های موشکی ، منطقه ای و صدور تروریسم در منطقه ، به مانند سطل آب یخی بر هیکل مقام معظم و خط بطلانی بر تمامی هارت و پورت های دیکتاتوری ولایت می باشد.