یک روز پس از هفتم فروردین و درست در زمانی که دولت فتحعلی شاه در جنگ با نیروهای روس شکست خورد و میرزا ابوالحسن خان شیرازی به نیابت از شاه قاجار قرارداد، وطنفروشانه «ترکمانچای» با باسکویچ فرمانده لشکر روس را امضاء نمود، رسانههای حکومتی نیز با آب و تاب از امضای سندی تحت عنوان« توافق ۲۵ساله» میان دیکتاتوری ولیفقیه با چین خیر دادند.
سخن از« پیش نویسی» است که بهدلیل نبود شفافیت در رژیم آخوندی و وجود هراس از تبعات اجتماعی علیه آن ، از جزئیات آن اطلاع دقیقی به بیرون انتشار نیافته است.
براین اساس بسیاری از دادههای قطرهای از سوی حکومت ، سخن از وجود چند محور ، از جمله« امنیتی ، اقتصادی ، فرهنگی و سیاسی» در این سند همکاری را دارند.
ابعاد هراس رژیم آخوندی از افشاء جزئیات این سند همکاری بقدری است که خامنهای به مانند همیشه دست به سکوت زده ، اما شیخ حسن روحانی که بهجد بهدنبال« پیروزی انتخاباتی» میباشد ، از وجود« توافق راهبردی» برای حکومت سخن به میان آورده است.
به یقین سکوت عامدانه خامنهای به مانند همیشه و در سر فصلها و تصمیمگیریهای مهم که همواره به مانند«موش» به لانه میرود، مبین خالی بودن دستان رژیم در این زمینه میباشد.
اما خاطرمان هست که وی در سال۹۴ و در دیدار با رئیسجمهور چین از جمله گفته بود: «توافق رؤسای جمهوری ایران و چین را برای یک روابط استراتژیک ۲۵ساله، کاملاً درست و حکمتآمیز» است.
همچنین نیم نگاهی به دادههای بینالمللی که بخشهایی از سند مذکور را طی ماههای اخیر انتشار دادهاند، میتوان به عمق وطنفروشی دیکتاتوری ولیفقیه برای حفظ و ماندن در قدرت رسید.